פּאָסטן פאָטאָ: ענדזשויינג קאַווע | © פּיקסאַבייַ
יעצט אז אפילו די צייט וויכט זיך צו שלאפן, ווייל רוב מענטשן נעמען אן אומוויליגקייט מיט די בעסטע כוונות און צום גוטן פון אלעמען, וואלט איך געוואלט לאזן צוויי פון מיינע באליבטע דיכטערס זאגן. אַנדערש, איך קען נאָר האָפֿן אַז נישט צו פילע וועלן זיך שפּעטער בענטשן ווען זיי מאַכן פֿאַר די צייט וואָס זיי האָבן פאַרפאַלן.
Des Wanderers Nachtlied by Johann Wolfgang von Goethe זאָל נאָך זיין באַקאַנט צו רובֿ. איך וויסן פון צוויי ווערסיעס, 1776 און 1789, די לעצטע פון וואָס איר קענען געפֿינען דאָ.
וואַנדערערס נאַכט ליד
ווער איז פון הימל
דזשאָהאַן וואָלפגאַנג פון געטהע, 1789
רויק אַלע צאָרעס און ווייטיק,
דער וואס איז צווייפל אומגליק
פּלאָמבירן צוויי מאָל מיט דערפרישן;
אוי, איך בין מיד פון די האַוועניש!
וואָס איז אַלע די ווייטיק און פאַרגעניגן?
זיס שלום,
קום, אוי קום אַרײַן אין מײַן ברוסט!
און 1780 לייז געטהע אן אנדער ליד מיט אַן ענלעכע כוונה.
Ein gleiches
אויבן אַלע פּיקס
דזשאָהאַן וואָלפגאַנג פון געטהע, 1780
איז רו,
אין אַלע בוים טאַפּס
צי איר פילן
קוים אַ שמעק;
די פײגל שװײגן אין װאלד.
װארט נור, באלדע
רוסט איר אויך?
די דריי לידער אויבן באַקומען אָפט דעם טיטל "וואַנדערס נאַכט ליד".
טשאַרלעס בוקאָווסקי איז אַ פּאָעט און מחבר, אויך פֿון דעם לעצטען מיללענניום, אָבער נאָך עפּעס באַקאַנט פֿאַר רובֿ פֿון אונדז; וואָס, אגב, האָט געפירט צו אַ שענק אין היילברון, וואָס האָט אפילו געטראָגן זיין נאָמען. דער געטהע שטובען, פון דער אנדערער זײַט, איז מסתּמא שוין אַ װײַלע פֿאַרשװוּנדן פֿון אונדזער שטאָט־שאַפֿט.
אַזוי איצט?
די ווערטער זענען געקומען און ניטאָ,
טשאַרלעס בוקאָווסקי
איך זיץ קראַנק.
דער טעלעפאן קלינגט, די קעץ שלאפן.
לינדאַ וואַקוום.
איך ווארט צו לעבן
ווארטן צו שטאַרבן.
איך ווינטשן איך קען קלינגען אין עטלעכע בראַווערי.
עס ס אַ געמיין פאַרריכטן
אָבער דער בוים אַרויס ווייסט ניט:
איך קוק עס רירן מיטן ווינט
אין די שפּעט נאָכמיטאָג זון.
עס איז גאָרנישט צו דערקלערן דאָ,
נאָר אַ ווארטן.
יעדער פּנים עס אַליין.
אוי, איך בין אמאל געווען יונג
אה, איך בין אמאל געווען אומגלויבליך
יונג!
טשאַרלעס בוקאָווסקיס ביכער נעמען עטלעכע געטינג געוויינט צו, אַ גוט אָנהייב זאָל מיסטאָמע זיין די פֿילם באַרפלי פֿון 1987, פֿאַר וואָס בוקאָווסקי האָט געשריבן דעם סצענאַר.
אָבער איך קען רעקאָמענדירן זיינע לידער פֿאַר אַלעמען, לויט מיין מיינונג, זיי זענען פּונקט די רעכט דאָזע פון בוקאָווסקי.
איך פערזענליך געפעלט זיינע לידער "ווידוי", "סוארע", "שטיל ריין מיידל אין גינגאַם קליידן...", "אַליין מיט אַלעמען", "וואַרפן די ביינדלעך", "ביר", "דער געניוס פון די מאַסע" און " מיר האָבן נישט קיין געלט, האָניק, אָבער מיר האָבן רעגן איז געווען ספּעציעל גוט.
און אויך זיין הערה:
"איך טראַכטן איך דאַרפֿן אַ טרינקען. כּמעט אַלעמען טוט נאָר זיי טאָן ניט וויסן עס."
טשאַרלעס בוקאָווסקי, פרויען (2007 [1978]: 289)
אויב איר זענט אַ ביסל טשיקאַווע איצט טשאַרלעס בוקאָווסקי האָבן ווערן, איך בין צופרידן.
און ווי באַלד ווי מע קאָן און לאָזט זיך ווידער פֿרײַ אַרום היילבראָן, איז אַ באַזוך אין בוקאָווסקי אויך זייער אינטערעסאַנט, אָבער ביטע נישט פֿאַר האַלבנאַכט.
„דער טויט האָט מיר ניט קיין סך באַטײַט. דאָס איז געווען די לעצטע וויץ אין אַ סעריע פון שלעכט וויץ."
Charles Bukowski, The Ox Tour (1980)
