שטריך פאָטאָ: בריטיש רעזערוו טרענטש בעשאַס די שלאַכט פון אַרראַס | © טילוי (10 אפריל 1917)
ראבערט פראָסטלויט מײַן מיינונג, זײַנען זײַנע לידער צווישן די בעסטע אין פּאָעזיע. די פּאָעמע וואָס איז ווייטער איז געשריבן אין 1915 און איז בדעה צו קאַמעמערייט שפּאַצירן מיט דעם יונגערמאַן דיכטער עדוואַרד טאמעס געדענקט, וואָס פראָסט האָט מסתּמא אויך באַוויזן צו זײַן ליד "וועגן", וואָס איז דערשינען ערשט אין 1916.
כאָטש פראָסט האָט בדעה צו "שטיכן שפּאַס" מיט די שפּאַצירן וואָס ער האָט גענומען מיט טאמעס, די ליד איז גענומען פון די אָנהייב ביידע די לייענער און טאמעס זיך ווי זייער ערנסט און, דערצו, זייער געשווינד אין קשר מיט די קראַנט פּאָליטיש געשעענישן געבראכט. טאמעס אַפּטיד פֿאַר מיליטעריש דינסט און געשטארבן אין Arras אין פֿראַנקרייַך אין 1917.
דער וועג ניט גענומען
צװ ײ װעג ן האב ן זי ך צעװײנט , אי ן געל ן האלץ ,
און אנטשולדיגט איך קען נישט אַרומפאָרן ביידע
און זיין איינער טראַוולער, לאַנג איך געשטאנען
און איך געקוקט אַראָפּ איינער ווי ווייַט ווי איך קען
צו װאוהי ן הא ט זי ך געבויג ן אי ן דע ר אונטערגראז ;דעמאָלט גענומען די אנדערע, ווי פּונקט ווי שיין,
און מיט טאָמער די בעסערע טענה
ווייַל עס איז געווען גראַסי און געוואלט טראָגן,
כאטש וואס דער פארביי דארט
כ'האב זיי באמת געטראגן בערך אזוי,און בײדע זײנען יענעם פרימארגן געלעגן גלײך
אין בלעטער האט קײן שריט נישט געטראטן שװארץ.
אה, איך האב אנגעצייכנט די ערשטע פאר אן אנדער טאג!
נאָך וויסן ווי וועג פירט צו וועג
איך האב געצווייפלט צי איך זאל אמאל צוריק קומען.איך װעל דאָס זאָגן מיט אַ זיפֿץ
ראבערט פראָסט
ערגעץ עלטער און צייטן דערפאר:
צװ ײ װעג ן האב ן זי ך צעגײ ט אי ן װאלד , או ן איך ,
איך גענומען די ווייניקער געפארן דורך,
און דאָס האָט געמאכט אַלע די חילוק.
איך שלוס דערפון צוויי זאַכן: ערשטנס טאָר מען קיינמאָל נישט אונטערשאַצן די השפּעה פון פּאָעזיע, און צווייטנס נעמט יעדע ליד אַן אייגענע לעבן לויט דעם לייענער.